De E1 wordt ongeslagen kampioen

dinsdag 2 april 2019
De laatste wedstrijd van het zaalseizoen, thuis tegen Apollo E1, was er eentje voor de statistieken en stond met name in het teken van het kampioenschap. Die werd namelijk vorige week reeds veiliggesteld en moest vandaag nog worden gevierd.

Zonder de spanning die een kampioenswedstrijd vaak met zich meebrengt, konden we dus vrijuit korfballen. We waren compleet, fit (lees: geen zere tenen) en klaar om het aanwezige publiek te laten zien dat we de terechte kampioen zijn.

Maar, zoals wel vaker dit zaalseizoen, liep het alles behalve gesmeerd. Opnieuw lag het tempo laag en leken sommigen met hun gedachten ergens anders. De taart misschien? Het resulteerde in ieder geval tot een kleine voorsprong van 4-1 na het eerste kwart.

De daarop volgende 10 minuten waren de minste. Apollo scoorde als eerst, gevolgd door twee doelpunten van ons: 6-2. Ons zesde doelpunt werd vlak voor rust gemaakt door een keurig benutte strafworp van Ruby.

Na rust ging het beter. Verdedigend lieten we nauwelijks een steekje vallen en aanvallend ging voornamelijk Melle effectief met zijn kansen om. Met maar liefst 6 treffers (en eentje van Kayleigh en Ruby) werd de voorsprong uitgebreid naar 14-2!

Nog 10 van deze minuten en de grens van 200 doelpunten komt wel héél dichtbij. En dan treedt het taart-protocol in werking. Ik hoor u denken: "het taart-protocol?" Bij dezen een beknopte toelichting: de maker van het 100e (of 200e, 300e...) doelpunt regelt voor de eerstvolgende wedstrijd taart. Het liefst vers gebakken naar oma's geheime recept, maar voor een kant-en-klare doen we het ook. Terug naar de wedstrijd.

Jammer genoeg konden we het goede spel van de derde periode geen vervolg geven. Terwijl de laatste speelminuten van het seizoen voorbij tikten, kwamen wij nog vijf keer tot scoren en Apollo twee. Eindstand: 19-4

Na de strafworpen konden we de medailles, bloemen en felicitaties in ontvangst nemen, gevolgd door taart in de kantine. Tot slot kreeg iedereen een mooie, gouden beker en ging het volume een tandje hoger bij "We are the champions!". Je kon wel merken dat er afgelopen week goed geoefend was door sommige ouders. Een dag later werd het vieren van het kampioenschap nog even dunnetjes over gedaan. Onder het genot van een hapje en een drankje konden de ouders toezien hoe de kinderen onderling een competitie afwerkten. Deze keer geen doorloopballen, maar spares en hier en daar een strike. Juist, we waren op de bowlingbaan.

Wesley Schaft