Hoe verging het de C1 in de zaal?

maandag 1 april 2019
Steeds beter zou een kort antwoord kunnen zijn. Maar dat is wel erg kort door de bocht. Daarom hieronder een wat meer uitgebreid antwoord, waaruit duidelijk wordt waarom het steeds beter ging.
 
We beginnen met een korte terugblik op het veldseizoen. We konden daar heel aardig meekomen, maar we creëerden te weinig kansen, waardoor we te weinig scoorden, Daarnaast maakten we te veel individuele fouten in de verdediging, waardoor we iedere wedstrijd een paar onnodige goals tegen kregen. We eindigden derde en plaatsten ons daarmee nog wel voor de kampioenspoule tijdens de competitie in het voorjaar.
 
Voorafgaand aan de competitie zijn we even bij elkaar gekomen in de kleedkamer - flap-over erbij – om de doelen van de zaal te bespreken. Uit de tweede alinea volgt dat we meer kansen moeten zien te krijgen en minder (onnodige) verdedigende fouten moeten maken. De aanvallende speelwijze werd iets aangepast en er werden nog enkele andere afspraken gemaakt. Dan rest nog het doel op de ranglijst, hoe hoog willen eindigen? We spelen in de zaal een klasse lager dan op het veld. Bij de bovenste drie eindigen zou een mooi doel zijn. En als we ons als team en individueel goed weten te ontwikkelen misschien nog iets beter. Er lijken op voorhand geen ploegen bovenuit te steken en er lijkt maar één zwakke broeder (BEP C2) in de poule te zitten.
 
De eerste wedstrijd in de zaal was een oefenwedstrijd in eigen huis tegen ZKC C1. Voor de rust ging het spel voortvarend; na de rust het tegenovergestelde daarvan. Toch nog 10-9 winst. Duidelijk werd al wat ook voor de rest van de competitie zou gelden. Winst hebben in eigen hand. Spelen we goed, dan kunnen we van iedereen winnen. Spelen we niet goed, dan kunnen we van iedereen verliezen.
 
Tijdens de eerste competitieronden kwamen de verbeteringen er nog niet uit. De trainingen waren niet altijd even scherp en dat zie je terug in de wedstrijden. Van de eerste vijf wedstrijden verloren we de uitwedstrijden (Tweemaal Zes C1, Apollo C1 en Victum C1), met als dieptepunt de wedstrijd tegen Apollo. Dit was de slechtste wedstrijd van het seizoen en werd kansloos verloren. Bij Victum was in de tweede helft al duidelijk verbetering te zien. Het was helaas nog niet genoeg voor een punt.
 
Daarna begon het echt te lopen. DVO C2 thuis was de eerste wedstrijd waarin we lieten zien waartoe we in staat zijn. De Meeuwen C2 thuis en Groen Geel C2 uit waren probleemloze overwinningen. Daartussen zat nog BEP uit. Geen goede wedstrijd, maar wel uiteindelijk in de tweede helft eenvoudig gewonnen. Dan volgt Tweemaal Zes thuis. De eerste helft was goed, de tweede helft zakten we wat in. Wat ook niet meehielp was dat we vijftien vrije ballen en zes strafworpen tegen kregen. Toch sleepten we de winst in deze wedstrijd in de laatste minuut uit het vuur.
 
Vervolgens werd Apollo thuis een eenvoudige overwinning. Op dat moment werd duidelijk dat wij kampioen zouden zijn, als wij de laatste vier wedstrijden van het seizoen zouden winnen. Dat geeft spelers motivatie. Dat was te merken in de resterende trainingen (scherp) en wedstrijden (geconcentreerd). Bij DVO uit was de eerste helft aanvallend erg rommelig, maar de tweede helft alweer van goed niveau. Wat er deze wedstrijd aan ontbrak waren doelpunten. Wij hadden deze wedstrijd 69 doelpogingen, DVO slechts 34. Toch eindigde deze wedstrijd in 8-8, vanwege ons veel te lage schotpercentage.
 
De zaterdag daarna ontvingen wij de koploper van dat moment, Victum. Dit werd een zeer spannende wedstrijd waarbij het verschil nooit groter dan 1 doelpunt is geweest. Opnieuw vooral omdat wij moeite hadden met scoren. Kansen creëren we genoeg, weer zo’n dikke 20 meer dan de tegenstander. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd met een doelpunt verschil in ons voordeel. De week erop naar de Meeuwen, die door het verlies van Victum de nieuwe koploper was. Door een zeer flitsende eerste helft was de voorsprong met rust al ruim genoeg om de overwinning veilig te stellen. De tweede helft ebde de scherpte weg, werd te weinig uit de paalzone gespeeld en scoorden we nog maar een enkel doelpunt. Toch een eenvoudige winst, omdat we verdedigend goed bij de les bleven.
 
Even de situatie uitleggen voorafgaand aan de laatste wedstrijd. Victum en wij hebben evenveel punten, De Meeuwen volgt op een punt achterstand. Nu is de regel (in het wedstrijdkorfbal) dat bij gelijk eindigen het onderlinge resultaat doorslaggevend is. En dat is helaas in ons nadeel. Uit verloren wij met twee verschil, thuis wonnen wij met één verschil. Maar niet gewanhoopt. Wij ontvingen in de laatste wedstrijd BEP, de nummer laatst die vanwege strafpunten op -2 punten staat. Victum moest daarentegen nog naar Apollo. En zoals wij al hebben ondervonden (eigenlijk al jarenlang), is Apollo uit altijd lastig. Onze eigen wedstrijd eindigde zoals verwacht, met slap spel, in een overwinning. Omdat we hoe dan ook met gelijk puntenaantal bovenaan zouden eindigen, had het jeugdbestuur toch taart en medailles voor ons geregeld. Dit was een erg leuke verassing! Toch volgde daarna nog enkele spannende uren, omdat Victum pas later op de dag zou spelen. Uiteindelijk beek Victum toch te sterk en eindigen wij op de tweede plaats.
 
Nu eerst een weekje rust en dan het vizier op de veldcompetitie. We komen daarin twee bekenden van de najaarscompetitie tegen, KZ C2 en BEP C1, aangevuld met het voor ons onbekende Antilopen C1. De winnaar van deze competitie mag naar het NK voor C-jeugd eerste klasse. Dat is moeite waard om voor te strijden. Wij zijn enorm vooruit gegaan tijdens de zaalperiode. Hopelijk kunnen we dat op het veld omzetten in goede wedstrijden waarin we aan goede kant van score eindigen.

Marcel Schaft