De E3 doet een stap terug

Sporting Badhoevedorp E1 - OKV E3 op zaterdag 17 februari 2018 - Wesley Schaft
De laatste wedstrijd van dit zaalseizoen bracht ons naar Badhoevedorp. Zou de E3 de stijgende lijn van de afgelopen weken kunnen voortzetten? Er was zelfs een eenmans cameraploeg meegekomen om deze wedstrijd vast te leggen!

Met Ruby als aanvoerder en Kayleigh als eerste wissel floot de scheidsrechter voor de wedstrijd.

Het veld was een stuk groter dan we gewend waren, waardoor Badhoevedorp hun verwachte spel goed kon uitoefenen: lange halen, snel thuis. We waren daarvoor gewaarschuwd, maar toch wisten ze onze korf vaker dan gewenst onder vuur te nemen. Gelukkig waren ze vandaag niet zo effectief als twee weken terug. Wij kregen minder kansen, maar kwamen wel op voorsprong door een doelpunt van Anna: 0-1! Voor de eerste onderbreking bracht Badhoevedorp de stand echter gelijk: 1-1.

Bij ons ging Melle naar de kant en kwam Kayleigh erin. Badhoevedorp ging nu met drie jongens spelen en daar hadden onze meiden het lastig tegen. Ze (de jongens) waren snel en fel, zodat er bij rust een 3-2 stand op het bord stond. Dat ene OKV punt kwam opnieuw op naam van Anna!

Na rust moesten we ons eigen spel gaan spelen. Allemaal wat feller, geen lange ballen naar voren en wat vaker een doorloopbal proberen.

Maar de E3 was geen schim van het flitsende team van de afgelopen weken. In plaats van de achterstand ongedaan te maken, werd deze alleen maar groter: 5-2.

Nog steeds een stand met mogelijkheden, maar dan moeten we wel 10 minuten flink aan de bak. We kregen direct een goede kans om te scoren, maar deze werd gemist. Niet veel later was het gelukkig wel raak: 5-3 door Ruby! Er werd iets beter gespeeld, maar toch wist Badhoevedorp weer te scoren: 6-3. We lieten het er niet bij zitten en waren nu allemaal een stuk feller. In een sprintduel om de bal kwam Kayleigh lelijk ten val en viel ze met d'r knie op de rand van de voetplaat. Vanwege het ontbreken van een rubberen rand, betekende dat een snee, bloed, pijn, tranen en einde wedstrijd voor Kayleigh. De resterende minuten, met Robyn in plaats van Kayleigh, wisten beide teams nog één keer te scoren. Bij ons werd deze gemaakt door Ruby, waardoor de eindstand 7-4 werd.

Voor het eerst sinds april 2016 weten zowel Melle als Kayleigh niet te scoren in een wedstrijd. En dat terwijl ze allebei met ieder 40 doelpunten onze topscoorders zijn. Anna en Ruby houden ook vaak hun scores in balans, maar deze keer maakte Anna er iets meer dan Ruby: 19 om 13. Robyn scoorde het minst (10), maar haar tegenstanders ook, waardoor ze verdedigend onze sterkste is.

Vandaag dus wedstrijd om snel te vergeten en een behoorlijk contrast met vorige week. Speelden we toen misschien wel onze beste wedstrijd van het seizoen, die van vandaag gaat de boeken in als de slechtste. We staan nu nog 2e, maar normaal gesproken zullen we als 3e eindigen. Erg knap gezien de tegenstanders, waarbij sommige één of meerdere tweedejaars E-tjes hebben rondlopen. Gedurende de 12 zaalwedstrijden zijn we steeds beter geworden, waarbij vooral de laatste weken flinke progressie is geboekt. Behalve vandaag dan...

Echter zul je soms een stap terug moeten doen, om er vervolgens twee vooruit te kunnen zetten. Tot in het voorjaar!